អតីត​សមាជិក​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី​ សម័យលន់ នល់៖ ​ ការចូល​ន​យោបាយ​​លើក​ ​ទីពីរជា​​ «ជីវិតថ្មី​»​​

បញ្ចូលព័ត៌មានដោយ៖Unknown on Saturday, October 5, 2013 0

ភ្នំពេញៈ ខណៈ​ដែល​ការ​ធ្វើ​ពហិការ​របស់​គណបក្ស​ប្រឆាំង បាន​ចូល​ដល់​សប្តាហ៍​ទី ២ អ្នក​អាច​អត់ឱន​ដល់​អ្នក​នយោបាយ​ម្នាក់​ដែល​រមាស់​ជើង ជាង​អ្នក​នយោបាយ​ដទៃ​ទៀត។

លោក ឡុង ប៊ុត្តា បាន​រង់ចាំ ៣៨ ឆ្នាំ​មក​ហើយ​សម្រាប់​ការ​ចាប់​ផ្តើម​នូវ​ជីវិត​នយោបាយ​លើក​ទី ២ របស់​លោក។ តំណាង​រាស្រ្ត​អាយុ ៧០ ឆ្នាំ ដែល​ជា​បេក្ខជន​លេខ​រៀង ទី ២ របស់​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ​ប្រចាំ​មណ្ឌល បាត់ដំបង រូប​នេះ បាន​ឈ្នះ​អាសនៈ​រដ្ឋសភា ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​លើក​នេះ គឺ​រយៈ​ពេល​ជិត ៤ ទសវត្សរ៍ បន្ទាប់​ពី​ជីវិត​នយោបាយ​លើក ទី១ របស់​លោក។

ជា​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ដែល​តែងតាំង​ទាំង​ក្នុង​សម័យ សម្តេច សីហនុ និង សម័យ លន់ នល់ លោក ឡុង ប៊ុត្តា បាន​ភៀស​ខ្លួន​ចេញ​ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ​យ៉ាង​តក់​ក្រហល់ តាម​ឧទ្ធម្ភាគចក្រ ក្នុង​ប្រតិបតិ្ត​ការ Eagle Pull របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក នៅ​ថ្ងៃ ទី ១២ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ គឺ៥ ថ្ងៃ​មុន​ពេល​ខ្មែរ​ក្រហម​ចូល​កាន់​កាប់​រាជធានី។

លោក​បញ្ជាក់​ថា៖ «នេះ​ជា​ជីវិត​ថ្មី​សម្រាប់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​មាន​ក្តី​ស្រមៃ​អំពី​ជីវិត​នេះ​ជា​យូរ​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ហើយ​វា​បាន​កើត​ឡើង​មែន»។


វិល​ត្រឡប់​មក​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ពី​ប្រទេស បារាំង ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៥ លោក ឡុង ប៊ុត្តា បាន​ក្លាយ​ជា​សមាជិក​សកម្ម​នៃ​គណបក្ស សម រង្ស៊ី ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៨ ហើយ​លោក ត្រូវ​បាន​ស្នើ​ឲ្យ​ឈរ​ឈ្មោះ​ជា​បេក្ខជន សម្រាប់​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ ដែល​បាន​បង្កើត​ថ្មី គឺ​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ខែ មុន​ការ​បោះឆ្នោត​ថ្ងៃ​ទី ២៨ ខែ កក្កដា។ លោក ប៊ុត្តា ដែល​គេ​ជូន​ដំណឹង​លោក​ថា គ្រួសារ​របស់​លោក នឹង​ត្រូវ​ជម្លៀស​ចេញ​ប៉ុន្មាន​ម៉ោង មុន​ឧទ្ធម្ភាគចក្រ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ចាក​ចេញ​ពី​ទីក្រុង ភ្នំពេញ ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៥ នោះ មើល​ឃើញ​ការ​បោះឆ្នោត​ថ្មីៗ​នេះ ជា​ឱកាស​ចុង​ក្រោយ​របស់​លោក ដើម្បី​ផ្លាស់​ប្តូរ​នៅ​កម្ពុជា។ «រឿង​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​សោក​ស្តាយ គឺ​ខ្ញុំ​ពុំ​មាន​រយៈ​ពេល​ច្រើន​ឆ្នាំ​ទៀត​ទេ... វា​ជា​ការ​ប្រយុទ្ធ​ចុង​ក្រោយ​ពេល​នេះ។ [គេ] បាន​បំផ្លាញ​ប្រទេស ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ទទួល​យក​បាន​ទេ។ នោះ​ជា​មូលហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​វិល​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា​វិញ»។

ជន​សំខាន់​ក្នុង​របប​សាធារណរដ្ឋ​ខ្មែរ ដែល​ប្រឆាំង​របប​កុម្មុយនីស្ត និង​គាំទ្រ​ដោយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​រូប​នេះ គឺជា​គោលដៅ​សម្លាប់​ចោល បន្ទាប់​ពី​ខ្មែរ​ក្រហម​កាន់​អំណាច ហើយ​លោក ប៊ុត្តា ប្រាកដ​ជា​ស្លាប់ ប្រសិន​បើ​លោក​មិន​ចាក​ចេញ​ទេ​នោះ។

លោក​បន្ត​ថា៖ «ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​នៅ​រស់​រាន​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​នៅ​រស់​ដទៃ​ទៀត [នៃ​ទីស្តីការ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្រ្តី​របស់​លោក លន់ នល់]»។ អារម្មណ៍ សោក​ស្តាយ​របស់​អ្នក​រស់​រាន​មាន​ជីវិត​គឺជា​កត្តា​មួយ ដែល​ជំរុញ​ឲ្យ​លោក ប៊ុត្តា បន្ត​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​អ្វី​ដែល​លោក​ជឿ​ជាក់​ថា គឺជា​សត្រូវ​តែ​មួយ ដែល​លោក​បាន​ប្រឈម កាល​ពី​ប៉ុន្មាន​ទសវត្សរ៍​កន្លង​ទៅ។ លោក​បន្ថែម​ថា៖ «ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​របប​ផ្តាច់​ការ​និង​កុម្មុយនីស្ត ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ប្រយុទ្ធ​ដើម្បី​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ។ នោះ​ជា​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន»។

ការ​ចាក​ចេញ​ត្រូវ​ពេល​វេលា

នៅ​ព្រឹក​ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ លោក ប៊ុត្តា ដែល​ជា​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ក្រសួង ធម្មការ ពេល​នេះ កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​កិច្ច​ប្រជុំ​គ្រា​អាសន្ន ដើម្បី​ពិភាក្សា​ថា​តើ ព្រះអង្គ នរោត្តម សីហនុ គួរ​ហោះ​ហើរ​មក​ទីក្រុង ភ្នំពេញ​វិញ​ពី​ទីក្រុង ប៉េកាំង ដើម្បី​គ្រប់​គ្រង​ប្រទេស​ដែល​កំពុង​បែក​បាក់​នេះ​ឬ​យ៉ាង​ណា?

ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ខែ​មុន ខណៈ​ដែល​ការ​វាយ​សម្រុក​របស់​ពួក​កុម្មុយនីស្ត មក​លើ​រដ្ឋធានី​មាន​កម្រិត​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង ទីស្តីការ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្រ្តី​បាន​ជួប​ប្រជុំ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ លោក ប៊ុត្តា បន្ថែម​ថា៖ «ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​បាញ់​មីស៊ីល​ពី ១៥ ទៅ ២០ គ្រាប់​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។ គ្រាប់​នោះ​ពេល​ខ្លះ​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​ទីផ្សារ... អ្នក​មិន​អាច​ជឿ​ទេ [ថា​តើ​ទិដ្ឋភាព​វា​ក្លាយ​ជា​បែប​ណា​នោះ]»។

ឈប់​នៅ​ការិយាល័យ​មុន​កិច្ច​ប្រជុំ​ព្រឹក​នោះ លោក បុត្តា បាន​ទទួល​ទូរស័ព្ទ​ពី​លោក Timothy Carney ដៃ​គូ​វាយ​កូន​បាល់ និង​ជា​លេខា ទី ១ នៃ​ស្ថានទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ គឺ​នៅ​ម៉ោង ៨ និង ១៥ នាទី​ព្រឹក។ «គាត់​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​និយាយ​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ជា​ភាសា​បារាំង​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ភាន់​ច្រឡំ​។ អ្នក និង​គ្រួសារ​អ្នក ត្រូវ​តែ​យក​វ៉ាលីស​ហើយ​មក​ជាមួយ​នឹង​ឯកអគ្គ​រដ្ឋទូត​អាមេរិក ដើម្បី​ចាក​ចេញ​ពី​កម្ពុជា នៅ​ម៉ោង ៩ ព្រឹក​នេះ»។

ដោយ​ដឹង​ថា គ្រួសារ​លោក​នឹង​ក្លាយ​ជា​គោល​ដៅ ប្រសិន​បើ​ខ្មែរ​ក្រហម​ចូល​កាន់​កាប់​ទីក្រុង លោក ប៊ុត្តា បាន​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ទៅ​យក​ប្រពន្ធ និង​កូន​ពីរ​នាក់​។ ពុំ​មាន​ពេល​និយាយ​លា​ឪពុក​ម្តាយ​ឬ​សមាជិក​គ្រួសារ​ដទៃ​ទៀត​ទេ។ ក្រោយ​មក​សមាជិក​គ្រួសារ​របស់​លោក ប៊ុត្តា ទាំងអស់​បាន​ស្លាប់​បាត់បង់​ជីវិត។ បើ​ទោះ​បី​ជា​មហាវិថី ព្រះនរោត្តម គឺជា​ផ្លូវ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ស្ថានទូត​អាមេរិក​ក្តី លោក ប៊ុត្តា បាន​ជិះ​តាម​ផ្លូវ​ស្រប​មហាវិថី ព្រះនរោត្តម ទៅ​វិញ។

លោក ឡុង បូរ៉េត នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី បាន​ឲ្យ​នគរបាល​បញ្ឈប់​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ទាំង​អស់ ដែល​ព្យាយាម​ទៅ​ស្ថានទូត​អាមេរិក តាម​មហាវិថី ព្រះនរោត្តម ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ភៀស​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ប្រទេស។ លោក​បាន​បន្ថែម​ថា៖ «សហសេវិក​របស់​ខ្ញុំ​ភាគ​ច្រើន ត្រូវ​គេ​សម្លាប់។ លើក​លែង​តែ​ខ្ញុំ​ទេ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ជ្រើស​យក​ផ្លូវ​ត្រូវ​» ដែល​រឿង​នេះ ជា​រឿង​មិន​គួរ​ឲ្យ​ជឿ ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​នេះ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា លោក ប៊ុត្តា បាន​បន្ត​ថា លោក​មិន​បាន​ដឹង​ទេ​ថា លោក​នឹង​មិន​អាច​វិល​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា​វិញ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា៖ «ខ្ញុំ​ដឹង ១៥ នាទី​ក្រោយ​បន្ទាប់​ពី​យើង​ចាក​ចេញ ពី​ទីក្រុង ភ្នំពេញ​តាម​ឧទ្ធម្ភាគចក្រ​ថា សហរដ្ឋ​អាមេរិក គ្រោង​នឹង​ចាក​ចេញ​ពី​ប្រទេស​នេះ​រហូត...ខ្ញុំ​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា កម្ពុជា​ចប់​ហើយ»។

វិថី​ឆ្ពោះ​ទៅនយោបាយ

ជា​និស្សិត​វ័យ​ក្មេង ក្នុង​ដើម​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៩៥០ លោក ឡុង ប៊ុត្តា បាន​រីករាយ​នឹង​ជំហាន​សន្សឹមៗ​នៃ​ជីវិត​រស់នៅ​ក្នុង​រាជធានី។ លោក​ថ្លែង​ថា៖ «ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​មើល​រូបថត​ចាស់ៗ... ជុំវិញ​វិទ្យាល័យ ស៊ីសុវត្ថិ វា​មិន​មាន​អ្វី​នៅ​ពាស​ពេញ​ជុំវិញ​សាលា​ទេ វា​មាន​តែ​ដើម​ផ្កា​ធំៗ​នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង​...​វា​ជា​អំឡុង​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សប្បាយ​រីករាយ​បំផុត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា»។

ឪពុក​របស់​លោក ប៊ុត្តា ជា​ប្រធាន​ពេទ្យ​ទាហាន​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ អង្គឌួង ដែល​ពេល​ខ្លះ​គ្រួសារ​លោក​បាន​ទៅ​ដេក​នៅ​ទី​នោះ​បួន​ប្រាំ​យប់​ក្នុង​មួយ​សប្តាហ៍​ខណៈ​ឪពុក​លោក​ធ្វើ​ការ​នៅ​ពេល​យប់​។ គ្រូពេទ្យ​ទាហាន​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ​នេះ​ម្នាក់​ទៀត ដែល​ធ្លាប់​ផ្លាស់​វេន​ជាមួយ​ឪពុក​លោក​គឺ លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត ជា​អ្នក​ចម្រៀង​ខ្មែរ ដែល​នៅ​ពេល​នោះ​គាត់​មិន​ទាន់​ល្បី​ខ្លាំង​នៅ​ឡើយ​ទេ។ លោក ប៊ុត្តា ថ្លែង​បន្ត​ថា៖ «គាត់​ចូល​ចិត្ត​ច្រៀង​សូម្បី​ខណៈ​កំពុង​ចាក់​ថ្នាំ​វ៉ាក់សាំង​ក៏​ដោយ។ គាត់​ជិត​ស្និទ្ធ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ហើយ​មាន​ស្រីៗ​មួយ​ចំនួន​ធ្លាប់​ទៅ​ជួប​គាត់​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ»។

លោក​បន្ត៖ «លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត មាន​ស្រីៗ​មួយ​ចំនួន​ទៅ​ជួប ពេល​ខ្លះ​ជា​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់​ក្សត្រិយ៍»។ បន្ទាប់​ពី​ប្រឡង​ចេញ​នៅ​សាលា បារាំង Lycee Descarts ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៦០ នៅ​អាយុ ១៧ ឆ្នាំ លោក ប៊ុត្តា បាន​ទទួល​អាហារូបករណ៍​ទៅ​សិក្សា​នៅ Toulouse ប្រទេស បារាំង។ ប៉ុន្តែ​ជា​និស្សិត​កម្ពុជា​តែ​ម្នាក់ នៅ​សាកល​វិទ្យាល័យ បារាំង ដែល​មាន​និស្សិត​ចំនួន ១០ ០០០ នាក់ លោក​មាន​អារម្មណ៍​ដាច់​ឆ្ងាយ​ពី​ប្រទេស​កំណើត​។ «ខ្ញុំ​បើក​ប្រាក់​អាហារូបករណ៍​ម្តង​ក្នុង​មួយ​ខែ​។ ខ្ញុំ​ទៅ​ភោជនីយដ្ឋាន​វៀតណាម​តូច​មួយ​ដើម្បី​ទទួល​ទាន​អាហារ​។ វា​ថ្លៃ​ណាស់។ ខ្ញុំ​ស្លៀក​ពាក់​ស្អាត​បាត​នៅ​ថ្ងៃ​បើក​លុយ ហើយ​គ្រាន់​តែ​ទៅ​ទទួល​ទាន​បាយ​និង​ត្រី​បន្តិច​បន្តួច»។

បន្ទាប់​ពី​បញ្ចប់​ថ្នាក់​បណ្ឌិត​ក្នុង​ជំនាញ​រូបសាស្រ្ត​នុយក្លេអ៊ែរ ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៦៧ លោក ប៊ុត្តា បាន​ត្រឡប់​មក​ប្រទេស​កម្ពុជា​វិញ​ជាមួយ​អ្នក​ស្រី ឡុង សេរី ដែល​លោក​បាន​ជួប​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស បារាំង​និង​បាន​សន្យា​ថា នឹង​រៀបការ​ជាមួយ។ មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​នៅ​អាយុ ២៦ ឆ្នាំ លោក​ត្រូវ​បាន​តែង​តាំង​ជា​នាយក​គ្រប់​គ្រង​ផ្នែក​អនុវិទ្យាល័យ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស។ ភ្លាមៗ បន្ទាប់​ពី​នោះ។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៦៩ ខណៈ​ដែល​កម្ពុជា​ជាប់​ពាក់​ព័ន្ធ​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង​នៅ​ក្នុង​សង្គ្រាម វៀតណាម ដែល​ជា​ប្រទេស​ជិត​ខាង លោក លន់ នល់ បាន​តែងតាំង​លោក ប៊ុត្តា ជា​រដ្ឋ​មន្រ្តី​អប់រំ​នៅ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្រ្តី​របស់​គាត់​។ បើ​ទោះ​បី​ជា​ល្បី​ថា​មាន​អំពើ​ពុករលួយ​ខ្លាំង កើត​ចេញ​ពី​លោក​ឧត្តម​សេនីយ៍​និង​មន្រ្តី​របស់​គាត់ លោក ប៊ុត្តា បាន​អះអាង​ថា ជា​លក្ខណៈ​បុគ្គល លោក​នៅ​តែ​ស្មោះត្រង់​មិន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពុករលួយ​ទេ ដែល​ជា​ជំហរ​មួយ​នៅ​ទី​បំផុត​លោក​ត្រូវ​បាន​បង្ខំ​ឲ្យ​លាលែង​ពី​តំណែង។ «ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់ លោក ឧត្តមសេនីយ៍ ថា ខ្ញុំ​មិន​អាច​ធ្វើ​ការ​ជា​រដ្ឋ​មន្រ្តី​និង​ទទួល​យក​អំពើ​ពុករលួយ​នេះ​បាន​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ថ្ងៃ​ណា​មួយ ប្រសិន​បើ​លោក​ត្រូវ​ការ​ខ្ញុំ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​កុម្មុយនីស្ត​ប្រាប់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​គាត់​យ៉ាង​ដូច្នោះ»។ លោក​បាន​ថ្លែង​ទៀត​ថា លោក​មិន​បាន​ដឹង​អំពី​លោក លន់ នល់ ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហារ​ទម្លាក់​ព្រះបាទ នរោត្តម សីហនុ ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧០ ទេ ហើយ​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា ជា​សាធារណៈរដ្ឋ​ខ្មែរ​រហូត​ដល់​ព្រឹត្តិការណ៍​នោះ​បាន​កើត​ឡើង។

លោក​ថ្លែង​ទៀត​ថា៖ «វា​ស្មុគ​ស្មាញ​ណាស់​ជាមួយ​សម្តេច សីហនុ។ ខ្ញុំ​គោរព​គាត់ គាត់​រាក់​ទាក់​នឹង​ខ្ញុំ​ផង​ដែរ...យើង​រាក់​ទាក់​នឹង​គ្នា ប៉ុន្តែ​ក្នុង​នយោបាយ​យើង​មិន​ឯកភាព​គ្នា»។ បើ​តាម​លោក ប៊ុត្តា នៅ​កិច្ច​ប្រជុំ​សាធារណៈ​មួយ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៦៩ សម្តេច សីហនុ បាន​ប្រកាស​ថា ប្រមុខ​រដ្ឋ​ខ្មែរ​ក្រហម​លោក ខៀវ សំផន និង​រូប​លោក គឺជា​អ្នក «មិន​ពុករលួយ​បំផុត» ដែល​មាន​តែ​ពីរ​នាក់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា។

ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៣ លន់ នល់ បាន​ហៅ​រូប​លោក​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​ទីប្រឹក្សា ហើយ​លោក​ត្រូវ​បាន​តែង​តាំង​ជា​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ក្រសួង វប្បធម៌​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៤។

ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត ជំហរ​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុករលួយ​របស់​លោក ប៊ុត្តា បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ខឹង​សម្បា ក្នុង​ចំណោម​មន្រ្តី​ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​ជា​ពិសេស ឧត្តមសេនីយ៍​មួយ​ចំនួន ដែល​យក​ប្រាក់​ទ្វេ​ពី​ចំនួន​ទាហាន​ច្រើន​ជាង​ចំនួន​ទាហាន​ពិត​ប្រាកដ។ លោក​បន្ត​ថា៖ «ពួកគេ​ឲ្យ​អ្នក​រត់​សំបុត្រ​ពាក់​ឯកសណ្ឋាន​។ ព្រះ​អើយ ពួក​គេ​គ្មាន​សមត្ថភាព​ទេ...ជាច្រើន​លើក​ច្រើន​សា ពួក​គេ​ទៅ​សុំ​ឲ្យ លន់ នល់ ដេញ​ខ្ញុំ»។

នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៤ ខណៈ​ខ្មែរ​ក្រហម បាន​ចូល​មក​ជិត​ដល់​ទីក្រុង ភ្នំពេញ លន់ នល់ បាន​កោះ​កិច្ចប្រជុំ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ដែល​ក្នុង​នោះ លោក ប៊ុត្តា អះអាង​ថា លោក​ជា​មនុស្ស​តែ​ម្នាក់​គត់​ដែល​ទទួល​ស្គាល់​ថា​តំណែង​របស់ លន់ ណល់ នឹង​មិន​អាច​បន្ត​ទៅ​មុខ​ទៀត​បាន​ទេ។ «ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ថា លោក សេនា​ប្រមុខ វា​ដល់​ពេល​ហើយ​សម្រាប់​លោក ដែល​ត្រូវ​ឈប់​សម្រាក»។ «នៅ​យប់​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​ដេក​នៅ​ផ្ទះ​ខ្ញុំ​ទេ។ ខ្ញុំ​ឲ្យ​អង្គរក្ស​និង​អ្នក​បើក​ឡាន​ទៅ​ផ្ទះ។ ខ្ញុំ​បាន​យក​ប្រពន្ធ​និង​កូន​តូច​ពីរ​នាក់​និង​កាំភ្លើង M-16 ទៅ​ការិយាល័យ​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​បរម​រាជវាំង​និង​បាន​ដេក​នៅ​ទី​នោះ»។

ការ​កើត​ឡើង​លើក​ទី​ពីរ

លោក ប៊ុត្តា ជា​ញឹក​ញាប់ បាន​សំដៅ​ថា ការ​ចូល​នយោបាយ​លើក ទីពីរ​របស់​លោក ជា «ជីវិត​ថ្មី» និង​ថា មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដែល​លោក​បាន​ជួប​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​បាន​សន្មត​ថា លោក​បាន​ស្លាប់​ហើយ​។ លោក​បន្ត​ថា៖ «ថ្ងៃ​មួយ កាល​ពី​បួន​ឆ្នាំ​មុន ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​វិទ្យាល័យ ស៊ីសុវត្ថិ...ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ស្រ្តី​ម្នាក់​អាយុ ៤០ ឆ្នាំ...នាង​បាន​សួរ​ខ្ញុំ​ថា តើ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ធ្វើ​អ្វី​នៅ​ទី​នោះ​ខ្ញុំ​បាន និយាយ​ថា ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ជា​សិស្ស​ម្នាក់​នៅ​ទី​នោះ​កាល​ពី​ឆ្នាំ ១៩៥៩។ «ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ឡើង​អំពី​ឈ្មោះ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​នាង​បាន​សម្លឹង​មើល​ខ្ញុំ...ហើយ​សួរ​ថា តើ​អ្នក​ពិត​ជា ឡុង ប៊ុត្តា មែន​ឬ?​ខ្ញុំ​គិត​ថា អ្នក​ស្លាប់​ហើយ»។

ខណៈ​ឥឡូវ​នេះ​កំពុង​ត្រៀម​ខ្លួន​ចូល​ប្រយុទ្ធ​ក្នុង​នយោបាយ​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ខុស​គ្នា ពី​អ្វី​ដែល​លោក​ធ្លាប់​ជួប​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៩៧០ លោក​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «ខ្ញុំ​កំពុង​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​ដដែល​ដូច​មេ​ដឹក​នាំ​ដែល​ខ្ញុំ​ជួប​កាល ៤០ ឆ្នាំ​មុន។ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​ខុស​គ្នា គឺ​ថា ឥឡូវ​នេះ​នៅ​តាម​ជនបទ យើង​មាន​ប្រជាជន​គាំទ្រ​យើង...ខណៈ​កាល​ពី​មុន ខ្មែរ​ក្រហម​នៅ​តាម​ជនបទ»៕ PS/TK



បញ្ជាក់៖ រាល់អត្ថបទ​និង​រូបភាពដែលបានចុះផ្សាយទាំងនេះមិនមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ Sampann IT ឡើយ​ ការចំលងចែកចាយផ្សព្វផ្សាយបន្ត គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់សាម៉ីជន...សូមអរគុណ!!!

About the Author

Write admin description here..

Get Updates

Subscribe to our e-mail newsletter to receive updates.

Share This Post

Related posts

0 ផ្តល់មតិយោបល់:

សារព័ត៌មាន និង វិទ្យុជាភាសាខ្មែរ



សារព័ត៌មានវត្តភ្នំ
កាសែតមនសិការខ្មែរ
កាសែតនគរវត្ត
កាសែតដើមអំពិល
កាសែតកោះសន្តិភាព
កាសែតរស្មីកម្ពុជា
កាសែតកម្ពុជាថ្មី
កាសែតភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍
គេហទំព័រធិកណូឡូជីធូឌេ
កាសែតកំណើតថ្មី (ព័ត៌មានសម្បូរបែប) ( ទាន់ហេតុការណ៍)
កាសែតដើមត្នោត(ថ្មីៗ)
កាសែតវាលឥន្រ្ទីយ៍
គេហទំព័រសម្រស់វៃឆ្លាត
ដំណឹងយប់ម៉ិញ
គេហទំព័រអង្គរធំមេឌា
កាសែតភ្នំពេញថែមស៍
កាសែតស្នាដៃក្មេងវត្ត
កាសែតខ្មែរអង្គរ
កាសែតភ្នំពេញថ្មី
កាសែតអរិយធម៌
កាសែតមាតុភូមិ
កាសែតខ្មែរស្ថាបនា
គេហទំព័រយល់ព្រម
គេហទំព័រម៉ាយលេខា
គេហទំព័រខ្មែរញ៉ូវអហ្គ
គេហទំព័រគង់ប៊ុនអាង
គេហទំព័រលុកឃីងធូឌេ
សារព័ត៌មានព្រៃនគរ
គេហទំព័រអិចហ្វ្រេសញ៉ូវ
បណ្តាញព័ត៌មានអប្សរា
កាសែតនិស្សិតខ្មែរ
កាសែតអំណាចរាស្រ្ត
វិទ្យុអាស៊ីសេរី
វិទ្យុខ្មែរប៉ុស្តិ៍
វិទ្យុសំបុកឃ្មុំ
វិទ្យុសម្លេងសហរដ្ឋអាមេរិក
វិទ្យុសម្លេងប្រជាធិបតេយ្យ
វិទ្យុបារាំងអន្តរជាតិ
វិទ្យុសម្លេងអូស្រ្តាលី
វិទ្យុខ្មែរពិភពលោក
វិទ្យុខ្មែរកម្ពុជាក្រោម
គេហទំព័រខ្មែរណាវ
គេហទំព័រអាយវ័នសង
ព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរ
គេហទំព័រខ្មែរស្តេហ្សិន
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ
រឿងកំប្លែងខ្លីៗ
ទស្សនាវដ្តីអីខ្មែរ
សាលារៀនចែករំលែក
សុខភាព
គេហទំព័រសុខភាពកម្ពុជា
ព័ត៌មានសុខភាព
ប្រមូលផ្តុំសៀវភៅខ្មែរ
មជ្ឈមណ្ឌលខេមរសិក្សា
ប្រតិទិនខ្មែរ-ចន្ទគតិ
គេហទំព័រគំនិត
ទស្សនាវដ្តីទូរស័ព្ទដៃ
រៀនដើម្បីខ្មែរ
កម្រងឯកសារច្បាប់

គេហទំព័រ ផ្សព្វផ្សាយលក់និងទិញទំនិញដោយសេរី

back to top